Δύο λόγια και για αυτά τα παιδιά...

Έπρεπε να προκριθούν στα ημιτελικά για να τους δείξουμε τη δέουσα προσοχή! Μάλιστα κύριοι, τα τρομερά ''μωρά'' του ομοσπονδιακού Κώστα Τσάνα έχουν βαλθεί να τρελάνουν κόσμο στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα νέων που διεξάγεται αυτή την περίοδο στην Εσθονία. Μετά την παγωμάρα της πρεμιέρας κόντρα στους Ισπανούς (ήττα με 2-1) η εθνική μας ομάδα υπερπήδησε ό,τι εμπόδιο συνάντησε στο διάβα της, σαρώνοντας με 1-4 και 3-2 τους διοργανωτές Εσθονούς και τους καλούς μας πλέον πελάτες Πορτογάλους αντίστοιχα. Συνεπώς, συνεχίζεται η παράδοση που θέλει τις μικρές μας εθνικές ομάδες να διακρίνονται στις διεθνείς διοργανώσεις, με πρόσφατα παραδείγματα την τρελή πορεία στο Euro U-19 της Αυστρίας το 2007, το αντίστοιχο της Αγγλίας το 2010 αλλά και τις μεγάλες πορείες της εθνικής Ελπίδων το 1990 και 1998.

Γιαννιώτας, Κατίδης, Καπίνο, Φουρλάνος και Διαμαντάκος είναι μόνο μερικά από τα ονόματα των εκκολαπτόμενων Ελλήνων σταρ που ελπίδα όλων είναι να μην έχουν την άδοξη τύχη πολλών αντίστοιχων ονομάτων του παρελθόντος. Οι προαναφερθέντες, μαζί με πολλά ακόμα παιδιά της εθνικής U-19 έχουν ήδη ενεργό ρόλο στις ομάδες που αγωνίζονται και αναμφισβήτητα σύλλογοι και παράγοντες πρέπει να θεωρήσουν τις επιτυχίες αυτές ως το εφαλτήριο για την περαιτέρω αξιοποίηση αυτών των ταλέντων. Άλλωστε, δεν εξηγείται διαφορετικά το γεγονός πως παρότι διαχρονικά διαθέτουμε ιδιαίτερα αξιόλογες εθνικές ομάδες υποδομής πολλοί από τους νεαρούς πρωταγωνιστές είτε ''καίγονται'', όπως είθισται να λέγεται στην ποδοσφαιρική διάλεκτο, είτε δεν επανδρώνουν ουσιαστικά ποτέ τις εθνικές ομάδες ανδρών.

Σαφέστατα και η παραπάνω άποψη- που δεν είναι μόνον δική μου αλλά και πολλών ακόμη ποδοσφαιρανθρώπων- μπορεί να ζητηθεί εκτενώς στο μέλλον. Αυτό που μετράει τώρα είναι το παρόν και οι μεγάλες στιγμές που ζει το ελληνικό ποδόσφαιρο στην Εσθονία. Μπορεί ένα ευρωπαϊκό πρωτάθλημα νέων να μην τίθεται ποτέ στο κέντρο της προσοχής- πολύ κακώς θα πω εγώ- ωστόσο είναι εύλογο να αντιληφθούμε πόσο σημαντικό είναι να πατάς στα ίσια ομάδες που σε επίπεδο ανδρών είναι μίλια μπροστά από μας. Ισπανία, Πορτογαλία, Γερμανία κατά το παρελθόν, και τώρα Αγγλία είναι μόνο μερικές από αυτές τις ομάδες, παίκτες των οποίων πιθανώς στο μέλλον θα πρωταγωνιστούν στα ευρωπαϊκά γήπεδα, τη στιγμή που οι αντίστοιχοι δικοί μας θα χαρακτηρίζονται ως στάσιμα "αιώνια'' ταλέντα.

Για τον λόγο αυτό, όλοι οι ποδοσφαιράνθρωποι, ακόμη ακόμη και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, πρέπει να αναδείξουν το γεγονός και να προσδώσουν την έκταση που αρμόζει. Πολλοί από εσάς θα συμφωνείτε πως το όλο ζήτημα έχει περάσει στα ψιλά και εγώ ο ίδιος προβληματίζομαι αν πολλοί κορυφαίοι ελληνικοί σύλλογοι έχουν ρίξει έστω ένα βλέφαρο στα γήπεδα της Εσθονίας. Πρέπει να γίνει απόλυτα αντιληπτό πως αυτά τα παιδιά αποτελούν το ποδοσφαιρικό μέλλον της χώρας μας, θα είναι οι μελλοντικοί αστέρες που θα επανδρώνουν το ομοσπονδιακό μας συγκρότημα σε Euro και Mundial και το έως τώρα δείγμα είναι πολύ περισσότερο από ενθαρρυντικό. Είναι, επομένως, μεγάλο κρίμα να έχουν αυτά τα παιδιά μέλλον αντίστοιχο με πολλά ελπιδοφόρα ταλέντα του πρόσφατου ή μακρινού παρελθόντος. Ας δοθεί λοιπόν επιτέλους η δέουσα προσοχή σε αυτούς τους νεαρούς πρωταγωνιστές...