
Είναι, βέβαια, σαφές πως οι στόχοι, οι βλέψεις και οι προσδοκίες για τον μπασκετικό Παναθηναϊκό θα είναι πάντοτε το ίδιο απαιτητικές και υψηλές. Τόσο το νικηφόρο χθεσινό φιλικό κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα, όσο και αυτό προπονητικού χαρακτήρα κόντρα στον Ηλυσιακό αναμφίβολα αφήνουν περιθώρια για χαμόγελα και αισιοδοξία. Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που οι θεωρητικά πολυτιμότεροι παίκτες, Διαμαντίδης και Ούκιτς, ήταν απόντες, γεγονός που αφήνει πολλά περιθώρια βελτίωσης κατά την επιστροφή τους.
Παρόλα αυτά, είναι δεδομένο, πως με τον Αργύρη Πεδουλάκη στον πάγκο και ένα ρόστερ που στο σύνολο του έχει τύχει σαρωτικών αλλαγών αυτό το καλοκαίρι, τίποτα δεν θυμίζει την λάμψη, την αίγλη των τελευταίων 13 χρόνων. Καμία αντίρρηση, ο νέος κόουτς των πρασίνων θεωρείται-και είναι κατά την προσωπική μου εκτίμηση- ένας πραγματικός δουλευταράς, έχοντας αποδείξει στα χρόνια της προπονητικής του καριέρας πως μπορεί να παίρνει το maximum από κάθε αθλητή του. Ο ίδιος ο Ομπράντοβιτς, άλλωστε, μιλάει με τα καλύτερα λόγια για τον Έλληνα προπονητή, αναφέροντας πως αφήνει την ομάδα σε σίγουρα χέρια. Πείθεται όμως κανείς, πως τα επιτεύγματα και οι διακρίσεις της προηγούμενης σελίδας του ''τριφυλλιού'' θα συνεχίζονται με την ίδια επιβλητικότητα και συχνότητα σε αυτήν την νέα εποχή;
Σίγουρα, τα νέα δείγματα γραφής μόνο αρνητικά δεν είναι. Το σημερινό τεστ του Παναθηναϊκού κόντρα στην Μπαρτσελόνα θα αποτελέσει μία ακόμη πρώτης τάξεως ευκαιρία για πιο ασφαλή συμπεράσματα. Παρακολουθώντας, ωστόσο, χθες τον Ολυμπιακό να κάνει εκ νέου πλάκα στην Τσσκα Μόσχας και με δεδομένο πως πολλές ομάδες έχουν προχωρήσει σε σημαντική-ακριβή ενίσχυση και αυτό το καλοκαίρι-τρώγοντας μάλιστα από ''πράσινα'' απόφάγια''-προβληματίζομαι πολύ αναφορικά με το αν ο Παναθηναϊκός θα διατηρήσει την ανταγωνιστικότητα του σε Ελλάδα και Ευρώπη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.