Η εκδίκηση του ''τελειωμένου'' ποδοσφαιριστή.

Δεν είναι λίγες οι φορές, όπου ένας παίκτης μεγάλης αξίας μπορεί να έχει αμφισβητηθεί, να έχει στιγματιστεί ακόμα και να ''τελειώσει''. Αν ρωτάτε απο ποιους ; Η απάντηση είναι,  κακοί φίλαθλοι με άθλια νοοτροπία , κολλημένοι προπονητές και ''χοντροί'' συνήθως παράγοντες ( διαμαντάκια ) του ''σάπιου ελληνικού'' ποδοσφαίρου.

Ο ποδοσφαιριστής στην Ελλάδα δυστυχώς αντιμετωπίζεται από πλήρη καχυποψία και συνεχή αμφισβήτηση. Στη χώρα μας κανένας παίκτης δεν έχει το δικαίωμα να είναι ντεφορμέ, η συνηθισμένη ''κοιλιά'' που ο κάθε υγιής αθλητής έχει σε ορισμένα παιχνίδια συνήθως απ' την κούραση των αγώνων και του στρες. Το έθιμο του ''παιχταρά'' ήρθε στην Ελλάδα πριν μερικά χρόνια, πιο είναι αυτό ; Μα φυσικά μιλάω για το πατροπαράδοτο, ''έβαλες δυο γκολ την Κυριακή είσαι παιχταράς, έχασες δυο στο επόμενο παιχνίδι είσαι άμπαλος'' . Παίχτες μεγάλης αξίας, όπως ο Τουρέ, ο Σκόκκο, ο Ζέτερμπεργκ, ο Αμπντούν, ο Μαρκάνο, ο Κουϊνσι ακόμα και ο Τοροσίδης έχουν γίνει αποδέκτες αρνητικής κριτικής. Άλλοι στην αρχή της καριέρας τους όπως οι δυο πρώτοι, άλλοι ανα μήνα και άλλοι στο τέλος της καριέρας τους στην Ελλάδα. Γιατί συμβαίνει αυτό ; Οι Έλληνες σαν λαός είμαστε απαιτητικοί,φανατικοί με τις ομάδες μας δίχως να έχουμε ιδέα απο τη λέξη ''ποδόσφαιρο''. Έτσι έχουμε τεράστιες απαιτήσεις απο τους παίκτες, με αποτέλεσμα να γινόμαστε ''αχόρταγοι'' και ''κακομαθημένοι''. Στην Αγγλία η κάθε αγωνιστική είναι μια γιορτή και χάσεις κερδίσεις το θέαμα είναι αυτό που έχει τον πρώτο λόγο. Στη χώρα μας αντίθετα, η κάθε αγωνιστική είναι μια μάχη, το ξύλο και το αντιποδόσφαιρο είναι αυτά που έχουν κύριο ρόλο. Δεν μας ενδιαφέρει το θέαμα αλλά να κερδίζει η αγαπημένη μας ομάδα και μόνο όποιος παίζει καλά είναι καλός. Ο ''κακός'' ποδοσφαιριστής που εξαιτίας του χάθηκε ο αγώνας, το πολύ πολύ να βρεί καμένο το αυτοκίνητο του, σπασμένη την τζαμαρία του σπιτιού του. Καταστάσεις απλές, καθημερινές που συντροφεύουν τον κάθε ένα Έλληνα ή ξένο ποδοσφαιριστή που αγωνίζεται στη χώρα μας.

Οι προπονητές είναι ο δεύτερος κατά σειρά αρνητικός παράγοντας που θα ασχοληθούμε στο παρόν άρθρο. Ο Ζοζέ Μουρίνιο είναι ένας και μοναδικός, στην Ελλάδα όμως τον ρόλο του μεγάλου Ζοζε τον παίζουν ένα σωρό ''αμόρφωτοι'' το τονίζω! και χωρίς πτυχία προπονητές. Οι άνθρωποι αυτοί προκειμένου να παραστήσουν τους τρανούς και πετυχημένους προπονητές, ''καταστρέφουν'' το μέλλον πολλών νέων παιδιών. Αυτό συμβαίνει διότι, κοιτούν να σώσουν ή να ανεβάσουν τις ομάδες τους βάζοντας βασικούς ''συνταξιούχους'' πλέον παίχτες και αφήνουν τα νέα παιδιά στον πάγκο ακόμα και στην κερκίδα. Δεν δίνουν επομένως την ευκαιρία στα λεγόμενα ταλέντα που διαθέτει ο σύλλογος, λέγοντας ''έλα μωρέ θα παίξει όταν επιτύχουμε το στόχο μας''. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τα παιδιά να απογοητεύονται, να νιώθουν άχρηστα μιας και παίζει ο ''κ..λογερας'' στη θέση τους. Έτσι φτάνουν στο σημείο ή να σταματήσουν το ποδόσφαιρο ή να παραμείνουν σε όλη τους τη ζωή ''αιώνια ταλέντα''. Άλλοι πάλι προπονητάρες εξυπηρετούν συμφέροντα μανατζαρέων και προέδρων, ας θυμηθούμε τη διαφήμιση γνωστής εταιρίας τηλεπικοινωνίας με τον περιβόητο ''Αντωνίου''. Σε αυτούς τους ανθρώπους τους έχει ανατεθεί η δουλειά να αξιοποιούν τα ταλέντα και να παίζει ο καλύτερος. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ο λεγόμενος ''ήλιος που θα ανθίσει τα μπουμπούκια'' του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αντίθετα οι περισσότεροι, δίχως πτυχία προπονητικής καταστρέφουν το μέλλον και τις ελπίδες για ένα καλύτερο ελληνικό ποδόσφαιρο. Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι ορισμένοι προπονητές εκμεταλλεύονται τη θέση τους σκόπιμα, απλά για να παίρνουν χρήματα χωρίς να αγαπάνε το άθλημα του ποδοσφαίρου.

Και περνάμε στην τελευταία μας κατηγορία τις λεγόμενες ''αγαπούλες''. Οι παράγοντες λοιπόν ήταν, είναι και θα είναι η βρωμιά του ελληνικού ποδοσφαίρου. Στημένοι διαιτητές, παίχτες - γερόλυκοι, προπονητές είναι τα βασικά όπλα των ''κυριων'' αυτών που θέλουν να χαρακτηρίζονται ως τροφοδότες του αθλήματος μιας και επενδύουν χρήματα στο χώρο. Το ξέπλυμα χρήματος είναι αυτό που κάνει κατά καιρούς την εμφάνισή του και που βυθίζει το ελληνικό ποδόσφαιρο στον πάτο. Ακόμα ορισμένοι πρόεδροι των ομάδων βγάζουν την ενδεκάδα. Όχι δεν αναφέρομαι σε δεκαετία του 1960 αλλά για σήμερα εν έτη 2013. Με αυτό τον τρόπο ο πρόεδρος διεισδύει στα αποδυτήρια, τα έχει καλά με παίχτες τους οποίους και ''στήνει''. Οι παίχτες αυτοί συνήθως είναι μεγάλης ηλικίας, παίχτες που δεν υποπτεύεται κανείς ότι μπορεί να εξυπηρετούν κάποιο δόλιο σκοπό. Αυτό λοιπόν έχει σαν αντίκρυσμα τα νέα παιδιά να θεωρούνται υπαίτιοι μιας ενδεχόμενης ήττας και να στοχοποιούνται ή ακόμα και να μην αγωνίζονται. Επίσης στο θέμα των πληρωμών, οι σύγχρονοι ''χοντρούληδες'' τα σκάνε σε παίχτες γερασμένους, αφήνοντας απλήρωτους τους νέους και ταλαντούχους ποδοσφαιριστές. 

Απ' τα παραπάνω καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι σαν λαός ποτέ δεν θα έχουμε τις βάσεις για ένα σωστό και ανταγωνιστικό ελληνικό ποδόσφαιρο. Η πάταξη της διαφθοράς δύσκολα θα σταματήσει, γιατί είναι πολλά τα λεφτά ''Άρη''. Τα ταλέντα θα παραμένουν ταλέντα μέχρι τα τριάντα τους και οι ''περπατητές'' θα αγωνίζονται μέχρι τα σαράντα τους μέχρι να γίνουν ''άθλιοι'' προπονητές. Όλο αυτό είναι ένας φαύλος κύκλος που δεν θα σταματήσει δυστυχώς ποτέ. Άν ρωτήσεις αυτή τη στιγμη νέα παιδιά γιατί δεν παίζεις στην ομάδα σου ; Θα σου απαντήσουν ''με θεωρούν τελειωμένο, ναί καλά ακούς αλλά κάποτε θα ξανα συναντηθούμε'' Ίσως με αυτό τον τρόπο να θέλουν να κατευνάσουν την αδικία που νιώθουν μέσα τους για όλο αυτό το σάπιο σύστημα. Εν κατακλείδι το ελληνικό ποδοσφαιρικό σύστημα αυτό είναι, απλά διαχειρίσου το σωστά. Μην προσπαθήσεις να το αλλάξεις ή να το σώσεις, σε φάγανε στο λεπτό. Και πάντοτε να θυμάσαι μια φράση '' ο καλύτερος παίκτης στην Ελλάδα είναι αυτός που δεν παίζει''. 

Υ.Γ : Εμπνεύστηκα αυτό το άρθρο από προσωπική εμπειρία, σαν αθλητής μια συμβουλή έχω να δώσω σε εσένα που διάβασες όλα τα παράνω '' το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι άρρωστο από αδικία και διαφθορά, αφού δεν μπορείς να το νικήσεις απλά βελτίωσε το''.

Υ.Γ : ''Τελειωμένος'' δεν γεννήθηκε ποτέ κανείς, απλά άλλοι τον ονόμασαν έτσι γιατί τον φοβήθηκαν απ' την πρώτη στιγμή. Έχει ο καιρός γυρίσματα ''αγαπούλες'' θα τα ξαναπούμε.