Διακόψτε το πρωτάθλημα- παρωδία!!!

Δεν αντέχεται άλλο αυτό το πράγμα. Τα μάτια μας έχουν κυριολεκτικά πονέσει. Οι γλώσσες μας έχουν μαλλιάσει από τις φωνές. Κάποιος, επιτέλους, ας βρεθεί για να δώσει ένα λυτρωτικό φινάλε σε αυτό το πρωτάθλημα που έχει το θράσος να ονομάζεται και ''Σούπερλιγκ''. Μιλάμε για το μακράν χειρότερο πρωτάθλημα της σύγχρονης ιστορίας, που παίζεται απλά για το πάρει ο Ολυμπιακός και για να δούμε αν τελικά θα υποβιβαστεί η Α.Ε.Κ.

Όχι. Δεν γράφω ό,τι γράφω με αφορμή το Χ του Παναθηναϊκού στην Κέρκυρα και την τραγική εμφάνιση των παικτών του Φερέιρα. Γράφω αναλύοντας μία γενικότερη κατάσταση του ελληνικού πρωταθλήματος, κατάσταση απέχθειας και μαζοχισμού. Ναι μαζοχισμού, γιατί μόνο μαζοχιστής είναι όποιος παρακολουθεί το πρωτάθλημα αυτό που σε εξέλιξη και ροή θυμίζει μόνο ταινίες του Αγγελόπουλου. Ούτε καν κωμωδίες δηλαδή...

Ο πρωταθλητής ανακηρυγμένος από τον Ιούλιο, παιχνίδια στα οποία μόλις και μετά βίας μπαίνουν γκολ αφού ευκαιρίες βλέπουμε μόνο με το σταγονόμετρο. Διαιτητές να σφυρίζουν ακατάπαυστα κόβοντας το ρυθμό των αγώνων, παίκτες να πέφτουν κάθε τρεις και λίγο στο γήπεδο μπας και σώσουν τον ''υπερπολύτιμο'' βαθμό της ισοπαλίας. Παναθηναϊκός και Α.Ε.Κ., δύο παραδοσιακές δυνάμεις του ελληνικού ποδοσφαίρου, αδυνατούν να εμφανίσουν στο γήπεδο στοιχειώδη αγωνιστικά status, τα οποία κατάφεραν να καταρρίψουν μέσα σε ένα καλοκαίρι. Ναι κύριοι, αυτό είναι το πρωτάθλημα μας. Συν τα άδεια γήπεδα, συν τα χωράφια που εμείς ονομάζουμε αγωνιστικούς χώρους, συν, συν, συν...

Όσο για τον Παναθηναϊκό, πραγματικά ΑΡΝΟΥΜΑΙ να προβώ σε οποιαδήποτε αγωνιστική κριτική. Πολύ απλά διότι τα φετινά του παιχνίδια δεν αντέχουν σε κριτική, παρά μόνο σε προσπάθειες ύπνωσης ατόμων με προβλήματα αϋπνίας. Με τη συγκεκριμένη ομάδα, που απλά τυχαίνει να λέγεται ''Παναθηναϊκός''-εγώ θυμάμαι πως κάποτε λέγανε έτσι μία ομάδα με παίκτες όπως Βαζέχα, Σαραβάκο  και Σισέ- θα ασχοληθώ μόλις το καρδιογράφημα δείξει έστω έναν κάποιο σφυγμό...

Αν υπάρχει έστω ένας παράγοντας που ενδιαφέρεται πραγματικά για το καλό της αισθητικής και του ποδοσφαίρου μας ας ορίσει φιέστα για τον Ολυμπιακό-τη μοναδική όαση αυτής της καυτής ερήμου-,  ας διακόψει αυτό το ''μόρφωμα'' που ονομάζουμε πρωτάθλημα  και ας ασχοληθούμε με μπάλα μόλις λύσουμε και τα υπόλοιπα-σοβαρότερα- προβλήματα που απασχολούν την καθημερινότητα μας. Ίσως είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να συμβεί σε αυτόν τον δύσμοιρο ελληνικό αθλητισμό, που επιβιώνει με ενέσεις, όπως ακριβώς και η ελληνική οικονομία...