Τι μας δίδαξε η Βαρκελώνη!

Μετά και τη συμπλήρωση των 2 πρώτων στροφών των playoff της εφετινής Euroleague τα συναισθήματα για τις ελληνικές ομάδες είναι ανάμεικτα, ενώ το μομέντουμ για την προοπτική της συμμετοχής στο φάιναλ 4 της Μαδρίτης είναι σαφές πως γέρνει ''εκκωφαντικά'' στο κόκκινο στην παρούσα φάση. Η ιστορία βέβαια διδάσκει πως σε μία αμφίρροπη σειρά 5 αγώνων είναι εξαιρετικά δύσκολο για μία ομάδα να σημειώσει 2 ή 3 συνεχόμενες νίκες, καθότι η σωματική επιβάρυνση και η must win πίεση της εξέδρας διαδραματίζουν πάντα κρίσιμο ρόλο στην εξέλιξη των πραγμάτων. Τώρα φτάνει η στιγμή που πρέπει να δείξεις τα πραγματικά σου ''καρύδια'', τώρα είναι η στιγμή που πρέπει να βγάλεις στο παρκέ την ατσαλένια υπομονή και την προσωπικότητα που απαιτείται για να καθαρίσεις αυτές τις σειρές. Και ο Ολυμπιακός έχει πολλάκις περάσει επιτυχώς αυτές τις εξετάσεις...

Οι ερυθρόλευκοι παρότι στον πρώτο αγώνα της Βαρκελώνης θύμισαν περισσότερο... Παναθηναϊκό, βελτίωσαν άρδην την απόδοση τους, πάλεψαν ακόμη και χαμένες φάσεις, έβαλαν μεγάλα και κρίσιμα σουτ, και εν τέλει νίκησαν άνετα την Μπαρτσελόνα με το ευρύ 76-63. Παρότι για δεύτερο συναπτό ματς στη Βαρκελώνη ο Ολυμπιακός ''πούλησε'' φθηνά πολλά αμυντικά ριμπάουντ, δεν άφησε τη Μπάρτσα να βλέπει εύκολα το καλάθι και την ανάγκασε να επιτίθεται στα 18+ δευτερόλεπτα των επιθέσεων της. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι οι Καταλανοί αναγκάστηκαν να σκεφτούν πολύ, πράγμα στο οποίο ούτε μαθημένοι είναι ούτε και έχουν πείσει πως μπορούν να κάνουν πολύ καλά σε χρονικό εύρος 40 λεπτών. Με έναν πραγματικό οργανωτή (Χουέρτας) και πολλά μη δημιουργικά γκαρντ η Μπαρτσελόνα ξέρει πολύ καλά πως το ψωμί της είναι ο αιφνιδιασμός και τα σκουπίδια των αντιπάλων της, και αν μη τι άλλο η παραγωγή παιχνιδιού σε σετ ρυθμό δεν είναι το φόρτε της.

Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος διάβασε πολύ καλά τις παραπάνω συνθήκες του παιχνιδιού της Μπάρτσα και προσάρμοσε ιδανικά την αμυντική φιλοσοφία της ομάδας του. Ταχύτατες επιστροφές ύστερα από κάθε χαμένο σουτ στην επίθεση προκειμένου να αποτραπεί ο αιφνιδιασμός των Καταλανών, συνεχείς και έγκαιρες αλλαγές σε κάθε σκριν προκειμένου οι γοργοπόδαροι κοντοί της Μπαρτσελόνα να μην βρεθούν με πλεονέκτημα- πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- σε κατάσταση ενός εναντίον ενός, και ένας ΑΠΙΘΑΝΟΣ αμυντικά και επιθετικά Πρίντεζης, που σχεδόν σε κάθε φάση που η μπάλα πέρναγε σε ψηλό των γηπεδούχων ντούμπλαρε ιδανικά τον Ντάνστον, κρύβοντας από κοινού το καλάθι του Ολυμπιακού. 

Μεγάλο ρόλο, φυσικά, στην αμυντική προσέγγιση στη δύναμη πυρός της Μπαρτσελόνα κάτω από τα καλάθια έπαιξε το ''deny'' των ερυθρολεύκων, η άρνηση δηλαδή της πάσας των όχι και τόσο δημιουργικών, όπως αναφέραμε, γκαρντ των γηπεδούχων, που τα έχαναν κάθε φορά που τα φρέσκα και αθλητικά άκρα των Μάντζαρη, Σλούκα, Aγραβάνη, Παπαπέτρου, Ντάρντεν και Λοτζέσκι έκρυβαν τον ορίζοντα. Ξαναλέω, μεγάλη μαγκιά του Σφαιρόπουλου η επιτυχημένη συνταγή των πολύ γρήγορων αλλαγών στα σκριν που αποτέλεσε το μαγικό κλειδί για τη διατήρηση της αμυντικής ισορροπίας των ερυθρολεύκων.

Όσο για την ερυθρόλευκη επίθεση επιβεβαιώθηκε απολύτως ο ορισμός του ρητού ''το κλειδί της επίθεσης είναι η άμυνα''. Επειδή όσο καλά διάβασε το παιχνίδι της Μπάρτσα ο Σφαιρόπουλος άλλο τόσο διάβασε και του Ολυμπιακού ο Πασκουάλ ήταν αναμενόμενο πως οι ερυθρόλευκοι θα βρουν και πάλι... ναρκοπέδια. Πράγματι, λοιπόν, η άμυνα της Μπαρτσελόνα δεν ήταν και τόσο κακή. Μπορεί το τελικό +13 για τον Ολυμπιακό να υποδεικνύει εικόνα... κατάρρευσης για τους γηπεδούχους όμως τα πράγματα δεν έχουν ακριβώς έτσι. Ο Ολυμπιακός χρειάστηκε πολλά και μεγάλα σουτ από τα 6.75 για να παγιώσει αυτή τη διψήφια διαφορά και να αναγκάσει την άμυνα της Μπαρτσελόνα να ανοίξει και ο κύριος Πρίντεζης να βρίσκει απέναντι σε κοντύτερους αντιπάλους την ευκαιρία να αξιοποίησει τα miss match και να τελειώσει το ματς. 

Οι Καταλανοί βλέποντας πως η περιφέρεια του Ολυμπιακού τα βάζει ακόμα και με 2 κρεμασμένους στα σουτ που επιχειρούσε πίστεψαν πως θα γυρίσουν το ματς από την επίθεση ρισκάροντας την αποσταθεροποίηση της άμυνας τους. Από το δεύτερο μισό της 3ης περιόδου η έλλειψη συγκέντρωσης και ο πανικός επέφερε πολλά λάθη στις αλλαγές των σκριν με τους Πρίντεζη και Χάντερ να βρίσκουν την ευκαιρία να κάνουν πάρτυ απέναντι στους παίκτες που έβγαιναν για να τους ανακόψουν. Χαρακτηριστική της τρικυμίας των γηπεδούχων είναι η εικόνα του Ντόελμαν να μαρκάρει τον Μάντζαρη και του Σατοράνσκι τον Πρίντεζη σε δύο συνεχόμενες επιθέσεις του Ολυμπιακού στα τέλη της 3ης περιόδου, ύστερα από μόλις ένα απλό σκριν κορυφής που έδινε ο Χάντερ στον Έλληνα γκαρντ... 

Το ''από 'δω και πέρα'' για τον Ολυμπιακό σαφώς και δεν είναι στρωμένο με ροδοπέταλα. Είμαι σίγουρος πως πριν καν ολοκληρωθεί η αναμέτρηση του ''Παλαού'' ο Τσάβι Πασκουάλ αισθανόταν πως ήδη βρίσκεται στην Αθήνα και προετοιμάζεται για τη μάχη της Τρίτης. Δεν θα πετάξει σε καμία περίπτωση λευκή πετσέτα, πολλώ δε μάλλον από τη στιγμή που η Μπαρτσελόνα αποτελεί τεράστιο μέγεθος και διαθέτει ιδιαίτερα υψηλό δείκτη ποιότητας. Είναι σαφές πως με τον Όλεσον υγιή και τον Ντόελμαν πιο ετοιμοπόλεμο σε σχέση με τα ματς της Βαρκελώνης η Μπαρτσελόνα κερδίζει αρκετά points στην επιθετική της γραμμή. Εκτιμώ πως θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί την πίεση της έδρας του Ολυμπιακού, να αγχώσει τους ερυθρολεύκους και να τους αναγκάσει σε λάθη ανάλογα με αυτά που την ανάγκασαν οι ίδιοι στη Βαρκελώνη. Και πιστέψτε με ο Πασκουάλ είναι πολύ καλός σε αυτά τα παιχνίδια της υπομονής, πολλώ δε μάλλον όταν του μπαίνουν και τα σουτ. Διότι το χθεσινό 6/20 τρίποντα στο ''Παλαού'' δεν είναι επ' ουδενί αντιπροσωπευτικό για τη Μπαρτσελόνα των πολλών και χαρισματικών σουτέρ και δεν είναι ρεαλιστικό το σενάριο να επαναληφθεί κάτι ανάλογο, ακόμα και στο φλεγόμενο Σ.Ε.Φ.

Οι ερυθρόλευκοι θα πρέπει να επιδείξουν και πάλι την ίδια- ή και περισσότερη- μαχητικότητα και τονίζω ότι θα πρέπει και πάλι να βρουν πολλά και εύστοχα μακρινά σουτ. Οι φροντ λάινς των ομάδων μπορεί έως και να αλληλοεξοντωθούν και γι΄ αυτό πιστεύω ότι η μάχη θα κριθεί απ' έξω. Και το κυριότερο: ΥΠΟΜΟΝΗ. Δεν είναι ανάγκη ο Ολυμπιακός να κερδίσει ξανά με 13 πόντους, και αν θέλετε τη γνώμη μου δεν πρόκειται να δούμε ξανά τέτοιες διαφορές στη σειρά. Ο κόσμος πρέπει να βοηθήσει, να ενθαρρύνει και να κρύβει όσο μπορεί την όποια απογοήτευση από ένα κρίσιμο χαμένο σουτ ή μία βολή. Έτσι είναι το μπάσκετ και για αυτό ο νικητής στα παιχνίδια ψυχολογίας αυτών των σειρών έχει πάντα καλύτερες πιθανότητες και για τη νίκη εντός του παρκέ...