Δευτέρα 15 Ιουνίου 2015

''Του χρόνου θα τους νικήσουμε όλους...''

...φέρεται να έλεγε προς τους αθλητές του Παναθηναϊκού και στενούς του συνεργάτες ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος χθες βράδυ και αποτελεί απορίας άξιον αν αυτή είναι μία ακόμα από τις αίολες αττάκες του αφεντικού των πρασίνων, ή αν πράγματι συνιστά μία ουσιαστική δέσμευση. Είχαμε εξ αρχής της σεζόν τονίσει ότι το πλάνο ελληνοποίησης του ''τριφυλλιού'' ενέχει ρίσκα τα οποία δεν συμβαδίζουν με τους στόχους και το legacy του Παναθηναϊκού. Δουλειά του Παναθηναϊκού, όπως και κάθε συλλόγου με τη βαριά φανέλα και τις υψηλές απαιτήσεις των πρασίνων, δεν είναι η ανάδειξη παικτών και η μεταμόρφωση των βατράχων σε πρίγκιπες... 

Καλώς ή κακώς, ο Παναθηναϊκός είχε, έχει και θα συνεχίσει να έχει υψηλότατες βλέψεις και για τον λόγο αυτό δεν υπάρχει ο χώρος και ο χρόνος για τέτοιου είδους δοκιμές. Ο Παναθηναϊκός, ο Ολυμπιακός και γενικά οι ομάδες που στοχεύουν σε 3 τίτλους ετησίως δεν μπορούν να συνιστούν τροφοδότες αλλά, αντίθετα, πρέπει να γεύονται τους καρπούς που τα φυτώρια του ελληνικού μπάσκετ αποδίδουν σε ετήσια βάση. Για τον λόγο αυτό, και δίχως σκωπτική ή υποτιμητική ματιά, υπάρχουν ο Πανιώνιος, ο Άρης, ο Κολοσσός Ρόδου κ.α., ομάδες δηλαδή που αδυνατούν να ανταγωνιστούν σε προϋπολογισμό και μέγεθος τους 2 αιωνίους και για τον λόγο αυτό περιορίζονται στην μπασκετική ''ανδροποίηση'' ταλέντων που θα αποτελέσουν το αύριο του ελληνικού μπάσκετ.

Υπό το παραπάνω, λοιπόν, πρίσμα το πλάνο ελληνοποίησης απέτυχε όχι απαραίτητα γιατί δεν λειτούργησε σωστά αλλά διότι απλούστατα δεν ταιριάζει στο DNA του Παναθηναϊκού. Σκεφτείτε ας πούμε, τώρα, τον θόρυβο και τις αντιδράσεις που θα εγείρονταν αν ομάδες όπως η Μπάγερν και η Ρεάλ στο ποδόσφαιρο επιχειρούσαν κάτι ανάλογο και αποσύρονταν για 4 ή 5 χρόνια από τη διεκδίκηση τίτλων με το πρόσχημα της δημιουργίας μακροπρόθεσμων δυναστειών βασισμένων αποκλειστικά στο εγχώριο προϊόν τους! Αυτά δεν υπάρχουν όταν μιλάμε για τέτοια μεγέθη, και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα βοηθά τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο να κατανοήσει την αστοχία της συγκεκριμένης επιλογής, ειδικά αν αυτή δεν αποτέλεσε προϊόν της οικονομικής κρίσης αλλά της εν γένει πεποίθησης του αφεντικού της Κ.Α.Ε.

Η αποτυχία του πλάνου ελληνοποίησης δεν έγινε τώρα αντιληπτή. Από πολύ νωρίς, όταν η διοίκηση ανανέωνε το συμβόλαιο του Μπλουμς και εν συνεχεία του απαραίτητου Γκιστ φάνηκε η τάση πως η οι συνθήκες δεν είναι κατάλληλες για να κολυμπήσουν οι ''μπέμπηδες'' στα βαθιά. Αρχικά η ευθύνη επικοινωνιακά φάνηκε να μετατοπίζεται στον Ντούσκο Ιβάνοβιτς που με ποικίλους τρόπους προσπάθησε να εξηγήσει σε διοίκηση και κοινή γνώμη πως το πλάνο δεν μπορεί να επιτύχει, ικανοποιώντας παράλληλα τις υψηλές απαιτήσεις κόσμου και διοίκησης. Παρά τα όποια- και σημαντικά- λάθη του ο Μαυροβούνιος κατάλαβε πως η ατμόσφαιρα δεν σήκωνε πειραματισμούς και προτίμησε να πορευτεί στα ''σίγουρα''. Ακόμα και στο φινάλε της σεζόν, δεδομένων των απωλειών Γκιστ και Παππά, η διοίκηση της Κ.Α.Ε. παρενέβη και πάλι στο περιβόητο πλάνο ελληνοποίησης, υπογράφοντας 2 ακόμα ξένους παίκτες από το σωρό, Κούπερ και Μόργκαν. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, κανένα από τα νέα παιδιά της ομάδας δεν μπορεί να ειπωθεί πως έκανε σημαντικά βήματα προόδου, ακόμα και ο ''πολύς'' Χαραλαμπόπουλος περισσότερο έχασε παρά κέρδισε από ένα πλάνο στο οποίο ο ίδιος φερόταν να είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος.

Αν, λοιπόν, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος θέλει να κάνει πράξη την χθεσινοβραδυνή του υπόσχεση καλό θα ήταν να μην κρύβεται πίσω από πλάνα και μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς. Αν το θέμα είναι οικονομικό κανένας δεν μπορεί να καταφερθεί εναντίον του ίδιου και της οικογενείας του που επί δεκαετίες κυριολεκτικά μάτωναν για να κρατούν ψηλά το φρόνημα του συλλόγου. Ας είναι απλά περισσότερο ειλικρινής, ας αφήσει κατά μέρους τις υπερφίαλες τοποθετήσεις περί δαιμόνων και τις ακρότητες, και το κυριότερο: να αποκαταστήσει άμεσα τις κάκιστες σχέσεις με πολλούς από τους μάνατζερ χάρη στους οποίους κάποτε το ''τριφύλλι'' ψώνιζε φθηνά και καλά. Το τελευταίο αποτελεί ένα ζήτημα που σκόπιμα κατ' εμέ έχει τεθεί στο περιθώριο, έχει στοιχίσει όμως σημαντικά στον Παναθηναϊκό. Δεν είναι δα τυχαίο το γεγονός πως με τα ίδια ή λιγότερα χρήματα ο Ολυμπιακός ψωνίζει πολύ επιτυχημένα, τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός πληρώνει 600 και 400 χιλιάρικα σε παίκτες τύπου Νέλσον και Σλότερ. Θυμηθείτε πως το ζήτημα αυτό θα μας απασχολήσει πολύ το καλοκαίρι και αν στο ''τριφύλλι'' υπάρξουν οι κατάλληλοι χειρισμοί τότε μπορεί και να συζητήσουμε ξανά πάνω σε άλλη βάση...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.